ਜਦੋਂ ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਸੁਹਾਵਾ ਸਾਹਿਬ ਗਏ ਤਾਂ ਓਹਨਾ ਨੇ ਜਾ ਕੇ ਓਹ ਪੋਟਲੀ ਖੋਲ ਦਿੱਤੀ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਕਲਯੁਗ ਨੂੰ ਬੰਨ ਕੇ ਰਖਿਆ ਸੀ ਤੇ ਬਚਨ ਕੀਤੇ "ਕਲਯੁਗ ਤਾਂ ਆਏਗਾ ਹੀ ਆਏਗਾ, ਪਰ ਜੇਹੜੇ ਨਾਮ ਜਪਦੇ ਹੈ ਓਹਨਾ ਤੇ ਕਲਯੁਗ ਕਦੇ ਮਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕੇਗਾ". ਇੱਕ ਸਿੰਘ ਨੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੂੰ ਪੁਛਿਆ "ਹਜ਼ੂਰ ਕਲਯੁਗ ਦੀ ਉਮਰ ਹਾਲੇ ਕਿੰਨੀ ਕ ਹੋਰ ਹੈ" ਤਾਂ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ " ਭਾਈ ਕਲਯੁਗ ਦੀ ਉਮਰ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਹੈ ਪਰ ਜਦੋਂ ਇਹ ਪਿੱਪਲ ਦਾ ਦਰਖੱਤ, ਜੰਡ ਦੇ ਦਰਖੱਤ ਨੂੰ ਖਾ ਜਾਵੇਗਾ ਤੇ ਜੰਡ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਪਿੱਪਲ ਦੇ ਦਰਖੱਤ ਵਿਚ ਸਮਾ ਜਾਏਗਾ ਤਾਂ ਉਸ ਸਮੇਂ ਕਲਯੁਗ ਪੂਰੇ ਜੋਬਨ ਤੇ ਹੋਵੇਗਾ, ਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਲਯੁਗ ਨੂੰ ਮੋੜਾ ਪੈਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ ਤੇ ਕਲਯੁਗ ਦਾ ਅਸਰ ਘਟਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ".
ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਬਚਨ ਵੀ ਅੱਟਲ ਹੈ, ਜੇ ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਸੁਹਾਵਾ ਸਾਹਿਬ ਜਾ ਕੇ ਦੇਖੀਏ ਤਾਂ ਜੰਡ ਦਾ ਦਰਖੱਤ ਬਿਲਕੁਲ ਮਾਮੂਲੀ ਜਿਹਾ ਹੀ ਦਿਖਦਾ ਹੈ, ਸਾਰੇ ਦਾ ਸਾਰਾ ਹੀ ਪਿੱਪਲ ਦੇ ਵਿਚ ਸਮਾ ਗਿਆ ਹੈ ਸਿਰਫ 1-2 ਇੰਚ ਹੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਕਲਯੁਗ ਵੀ ਅੱਜ ਪੂਰੇ ਜੋਬਨ ਤੇ ਹੀ ਹੈ ਤੇ ਹਰ ਪਾਸੇ ਕਲਯੁਗ ਹੀ ਕਲਯੁਗ ਵਰਤ ਰਿਹਾ ਹੈ. ਪਰ ਜਹਿੜੇ ਸੱਚੇ ਮਨ ਨਾਲ ਨਾਮ ਜੱਪਦੇ ਹਨ ਓਹਨਾ ਤੇ ਕਲਯੁਗ ਦਾ ਕੋਈ ਅਸਰ ਨਹੀ ਹੈ.
